Verslag Young Medical Delta symposium ‘Designing with Diversity’

Hoe ontwerpen we technologische gezondheidsinnovaties dusdanig dat iedereen in de samenleving ervan profiteert? Dat was de centrale vraag op het Young Medical Delta symposium Designing with Diversity. Met een laag schijnende zon over het water direct naast de oude zaal vormde De Machinist in Rotterdam het prachtige decor voor deze bijeenkomst voor jonge wetenschappers vanuit medische en technologische opleidingen.

Na een inleidende kick off van Young Medical Delta (YMD) voorzitter Jasper en Medical Delta voorzitter David de Glint kreeg de zaal vanuit drie verschillende invalshoeken meer inzicht over het belang, de praktijk en problemen van diversiteit bij het doen van onderzoek.

Bekijk hier het volledige symposium terug:

Te brede heupen voor exoskelet

Denk vanaf de start na over wet- en regelgeving als je robots ontwerpt, en neem meteen de eindgebruikers mee. Dat was de boodschap van dr. Eduard Fosch-Villaronga, assistant professor bij eLaw (Center for Law and Digital Technologies) bij de Universiteit Leiden in zijn presentatie. Een sprekend voorbeeld dat hij noemde was een werkend exoskelet, ontworpen om te helpen leren lopen. Alle prototypen functioneerden, echter: alleen op mannen. Vrouwen bleken met hun bredere heupen pijn te krijgen in de constructie. Het had voorkomen kunnen worden met diversity by design.

In grote datacohorten moet je klinische en technische data goed met elkaar verbinden. Dr. Esther Bron, Assistant Professor and Principal Investigator of Neuroimage Analysis & Machine Learning bij Erasmus MC, liet aan de hand van imaging gegevens zien dat je geweldige algoritmes kunt bouwen, maar als je niet rekening houdt met de uiteindelijke patiënten voor wie het gebruikt wordt, je de mist in gaat. Zo kan je bijvoorbeeld MRI plaatjes van jonge mensen niet zomaar extrapoleren naar demente ouderen.

Precies of accuraat?

Het zijn goede voorbeelden van het belang van inclusief ontwerpen. Hoe we dat kunnen doen, vertelde de laatste spreker. Meer data is niet altijd beter, zo stelde dr. Gennady Roshchupkin. Hij is een wandelend diversiteitsvoorbeeld als computer deskundige die zich in de epidemiologie heeft laten bijscholen. De assistant professor Computational Population Biology (Erasmus MC), nam in zijn presentatie de aanwezigen mee in de geschiedenis van epidemiologie. Er blijken verschillen te zijn tussen precisie en accuraatheid. Met veel data vergroot je precisie, maar niet accuraatheid. Daarvoor moet je inhoudelijke experts betrekken. Daarnaast zijn er veel taalverwarringen te ontwaren tussen datawetenschappers en medisch onderzoekers. Goede samenwerking is dan ook het devies.

Diversiteit in onderzoek is cruciaal. Dat bleek ook uit de levendige discussie tussen de sprekers aangevuld met Auke de Leeuw, directeur van Annovating. Er gaat gelukkig al veel goed, zoals valideren in de juiste cohort groepen. Maar er kan ook nog veel beter, bijvoorbeeld als het om regelgeving gaat.

Bewust reflecteren

Vanuit het publiek, bestaande uit jonge onderzoekers, wordt geattendeerd op het bestaan van een generatie ‘Reflective engineers’ bij de TU Delft. Deze ingenieurs in spé leren bewust te reflecteren over hun werk.

Een beetje ondernemer omarmt de chaos van innoveren. Het is daarom de vraag welke onderdelen strak gereguleerd moeten worden zonder dat innovatie doodslaat. Gespreksleider dr. Irene Grosschman (TU Delft) vulde op dit punt aan dat veiligheid en innovatie elkaar niet bijten. Sterker nog: van tevoren investeren in veilig design scheelt uiteindelijk geld. Voor zaken als privacy en diversiteit zal het net zo gaan. Hou hier vanaf de start van een onderzoek of innovatieproject rekening mee, zo was een van de uitkomsten van het goed bezochte symposium.